beşiktaş

ben küçüktüm almanyadan yeni dönmüştük yaş 4-5, o zamanlar bir adidas t-shirt'üm vardı beyaz renkte sadece kollarında 3 er adet siyah çizgi renkleri çok hoşuma giderdi çocukluk işte. Arkadaşlarla maç yapıyoruz mahalle arasında yoğunluk fenerli, baba fenerli, dayı fenerli sülale fenerli ulan dedim bu fener çok güçlü galiba çocuk aklımla ben başka takımlı olmayılım farklı olmalıyım dedim kendi kendime.
Sonra dediler galatasaray var , ama ben siyah beyaz renklere aşıktım beşiktaşı gördüm televizyonda ekranda siyah beyazdı renklerde, ama hayaller canlıydı tamam dedim ben beşiktaşlı olmalıyım.
çekti büyükler oğlum ne beşiktaşı arabacı takımı dediler bari galatasaraylı ol dediler yok dedim , ben haksızlıkla mücadele etmeyi hakkını alamayanın yanında olmayı yeğledim kişilik yapım böyledir zaten
. Bir tek rahmeti dedem mahalleden namı değer çengel hüseyinin çok yakın arkadaşı, rahmetli şükrü gülesin de gençlikten arkadaşıydı beşiktaş iyidir dedi.
Ben kara çalı gibi beşiktaşlı oldum, o zaman ne demek istediklerini sonra anladım ezilirsin üzülürsün demek istemişlerdi, evet haksızlığa uğradığımız zamanlar çok oldu, hırsımdan ağladığımı geceleri uyuyamadıım zamanlar çok oldu ama asla pişman olmadım. bugün bile şu anda iyi ki fenerbahçeli ve galatasarylı değilim diye allahıma dua ediyorum. Evet belki hiç bir zaman şampiyonluk sayımız renklilere ulaşmayacak ama önemli mi değil , beşiktaş benim hayat felsefem düşsek bile ayağa kalkacağız haksızlığa boyun eğmeyeceğiz, bazı şeyleri değiştiremesek bile asla boyun eğmeyeceğiz, haksız kazanç bizi mutlu etmeyecek ve başarı için ruhumuzu teslim etmeyeceğiz. çünkü biz beşiktaşlıyız ve işte beşiktaş tüm bu değerlerin toplamıdır.