ben mi beşiktaş mı

çocukça bir soru.

ağzından çıkanı kulakların duymadığı bünyelerin zırıltısı. önce höst denir, sonra derince susulur.

..
-hayatım beşiktaş'ı sevdiğin kadar beni sevseydin, şimdiye futbol takımı kurmuştuk.
+demek ki seni o kadar sevmiyor muşum.
-ne demek seni o kadar sevmiyor muşum?
+şaka yapıyorum ya, manyak mısın?
-yok şaka değil, öyle zaten.
+tamam uzatma, haftaya maça gidiyorum, heberin olsun.
-ne işin var maçta yaaa? her maça gitmek zorunda mısın?
+ağzından çıkanı kulağın duyuyo mu senin?
-ne zaman konu beşiktaş olsa kavga ediyoruz farkında mısın?
-beşiktaş mı? ben mi? desem ne dersin? (şakayla sorulmuş bir sorudur)
+hayatım, bu da soru mu? tabiki; beşiktaş derim. (ciddi söylenmiş bir cevaptır)
-peki artist kendine iyi bak!
+bi siktir git ya! [ybkz]swh[/ybkz]

-evet gerçektir ve vardır böyle embesiller.

be hey deyyuz!sen kendini ne sanırsın!tez kellesi vurula! şeklinde cevap verilebilinir..

senin için dünyayı, beşiktaş için seni yakarım cevabının verileceği soru

Annemin sorduğu soru. cevapsız kalmamanın mümkün olmadığı soru.

sen beni terk edebilirsin ama beşiktaşın terketme gibi bir ihtimali yok

zamanında başıma gelen mevzu. gülen gözlerle bakıp hiçbirşey söylememiş, tebessüm etmiştim..
o sessizlik anında da arkadaş otobüs duraklarına doğru gide koymuştu..

komik olan soran kişide (hasta olmasa da) beşiktaşlıydı..
hey gidi günler hey..

(bkz: Beşiktaş'ım senin için herşeyimden vazgeçerim)

hiçbir kız arkadaşımın sormaya cesaret edemediği sorudur

sevgilinin son sözüdür...