bazısının mücadelesi sessizce tavrına hakim olabilmektir

çok içlendiğim bir esnada aklıma gelmiş olması muhtemel deyiş.
vay anasına.. böyle eskiden yazdığın şeyler karşına çıkıyor ya, bi garip bişi.

herkesin bağırıp,çağırıp, hakkını aramak için hakaretlerin dibine vurduğu dünyada ;
sevdiklerinize karşı , onların yıkıcı sözlerine rağmen, sessiz kalabilmektir..
bu bir duruştur. içinde de ciddi bir güç, tahmin edemeyeceğiniz mücadele içerir..
ama bunu anlayabilmek için ; önce ben ne yaptım, biz neydik, neden böyle oldu diyebilmek gerek..
yoksa anlaşılmaz haliylen..
anlaşılmaması da o saatten sonra pürüz yaratmaz.. ne dedik ; mesud edemiyorsam mutsuz da etmeyeyim..
ben bu dünyaya kimseyi üzmeye gelmediysem, herkesin kafasını yaşaması da en doğal hakkıdır..
gene duruşumuzu kaydırdık ama, asla vazgeçmedik diyip
(bkz: allah ına kadar siyah ulan)