bazı yazarlara karşı önyargılı olmak

bazen yapılmaması imkansız hale geliyor.

burası bir sözlük ve biz burada sadece beşiktaş değil; konu sınırlaması olmadan yaşadığımız hayata dair her şey üzerinde konuşuyoruz. insanlar farklı düşüncelere sahiptir ve her zaman her konuda anlaşılması mümkün değildir. şu sözlükte düşünce yapısı olarak kendime en yakın hissettiğim arkadaşlarımla bile farklı düşünceler paylaştığım ve yine bu platform üzerinden tartışmalar yaşadığım oldu. ama bu yüzden kimse kimseye tavır almadı almaz da. buraya kadar sorun yok.

sorun herkesin kabul etmesi gereken bazı insani değerlerde anlaşılamayınca başlıyor. bir insanın haksız yere hürriyetinden mahrum bırakılıyor olmasına sevinen bir insanla benim buluşabileceğim ortak bir nokta olamaz. ya da gencecik insanlar ölürken bundan zerre kadar üzüntü duymayıp "oha ateistmiymis" diye şaşırıp "iyi olmuş o zaman" diye insanlıktan çıkan insanla da olamaz.

insan olmanın bazı gerekleri bazı erdemleri vardır. eğer kişi bundan yoksun olduğunu belli ediyorsa o kişiyle ortak bir paydada buluşmanın imkansız olduğu açıktır. sözlük özelinde düşündüğümüzde kimi zaman bunu tek entry'den bile anlamak mümkün olabiliyor.

belirtilmiş olduğu üzere tanımadan etmeden oluşan önyargının nasıl gerekli ve iyi olduğuna anlam veremediğim durum. birkaç entry'de görüşler uymadı diye kara listeye mi alsın herkes birbirini? enteresan.

norma desmond sendromuna kapılmış ve şizofreniye yelken açmış bir takım yazarlar haricinde son derece gereksiz eylem.

(bkz: sunset boulevard)

bir insan/yazar, bugün bu şekil giyinirken/yazarken yarın başka şekil giyinebilir/yazabilir. herkesin görüşüne kimsenin karışamayacağı, saygı duyacağı gibi bu görüşleri, söyleyen/yazan kişiye kalıp yapmamalı.

diyeceğim şu ki; önyargılar gereksizdir efenim -lı olmamalı.

kendisi ile hiç tanışmamış olmanıza - hiç de gerek yoktur bu arada - rağmen yazdığı bir kaç entry sonunda yapılmış peşin hükümlü karardır.
..ve bazen önyargı iyidir ve gereklidir.