barış manço

besiktaskli
pazar günlerimin süsü,
çocukluğumun en güzel büyüsü.
bir kerecik yanına gidebilmek için abime ablama defalarca ağladığım adam...
hiç gitmemiş gibi,
ansızın gitmiş gibi.
dün gibi, an gibi aklıma kazıyan 13 yıl öncesini...
bugün kaçmaya çalıştığım kendisinden,
kaçamadığım...
boğazımda kilitlenen hıçkırığım...

sen gittiğinden beri adam olmuyor artık çocuklar.
sen yoksun diye belki de bunca haytalıklar...
ah be barış abi...
"sevdirmeseydin kendini bu kadar da,
şimdi canım daha az acısaydı" diye bencillik edemeyecek,
keşke biraz daha sevdirseydin kendini de daha sık hatırlasaydık seni diyecek kadar çok sevdik seni.

---------------alıntı---------------
ali yazar
veli bozar
küp suyunu çeker azar azar
üzülmüşüz neye yarar?
keskin sirke küpüne zarar...
---------------alıntı---------------

bu sözlerin kulağımda küpe. zaman zaman çıkarsam da küpeyi, yine de aklımdasın...

(bkz: çok sevdik be abi )
bu başlıktaki tüm girileri gör

neden bekliyorsun?


bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

üye ol