baba parası yiyen hayat zor diyen insanlar

hayatın kime zor olduğunun bir kez daha sorulması gereken insanlarıdr.
sana mı zor, babana mı?

(bkz: baba parasıyla değil anne duasıyla yaşıyoruz)

baba parası yeme fikrine evvel ezel gıcık olmuş bir şahsiyet olarak,böyle karakterlere pardon karaktersizlere ayrıca bir öfke beslemekteyim..alıp bunları koyacaksın tekstil atölyesine,sabah 8 akşam 10 ayakta çalışıp,parmakları nasır olana kadar makas tutturacaksın,bakalım hangi hayat zormuş..pehh...

ergenlik çağlarında hepimizin başına gelen ruh hali.
sonrasında hala devam ediyorsa alnının çatısına çatlatmalı.

bildiğin o.ç.

sofrasına oturmanın, ekmeğini yemenin tadına doyum olmayan...
ama elbetteki elin ekmek tuttuktan sonra destek olunması gereken durumdur...
bir insan kaç yaşına kadar babası da olsa birine bağımlı yaşayabilir ki dediğim durumdur da aynı zamanda...