bir görüş kabininde

bir grup yorum eseri olan muhteşem türküdür, ezgidir.

tek kusuru kısa olması. Ya da lütuftur kısa olması, bilmiyorum. biraz daha uzun olsa, dinlerken ne hallere gelirim, onu hiç bilmiyorum. her duyduğumda ağladığım, bundan da hiç gocunmadığım tek şarkı. o ses, o melodi, o sözler...
her dizesi ayrı bir ateş, ayrı yakıyor insanın içini.

girişte birazcık gitar, ardından gelen ve insanın içini acıtan bir yan flüt ezgisi.
giriş sözleri, "ne kadar da ufalmış bedenin, gözyaşıma sığdın sen." belli ediyor ne kadar canının yanacağını.
"yoksa güneş sende mi batıyor, batıyor geceleri?"
"eriyen bedenimi düşünme, göğü giydim üstüme."
"yüzünü asma kederine anam, yiğitler bitmez bizde."

yok yok, gözüme bişey kaçtı sadece... [ybkz]swh[/ybkz]

(bkz: hanım koş hala devrimci varmış)

melodileri, sözleri gözlerimden yaş olup akıveren grup yorum eseri.

grup yorumun muazzam türkülerinden biri. beni alır bambaşka diyarlara götürür.

"eriyen bedenimi düşünme, göğü giydim üstüme" sözü ile beni her dinleyişimde bitiren yıkan grup yorum şarkısı

yan flütle çalmak istediğim parçalardan biri.

ölüm orucundaki bir kız ve annesinin konuşmalarını içeren bir sanat eseri.