deliduman

emrah serbes in iletişim yayınlarından çıkan kitabı.

spoiler--

zamanın ruhunu, Gezi'nin isyancılarını, hürriyetleri için öksürenleri, yerinde duramayanları, küfredenleri, ağlamayı unutmak için yumruğunu sıkanları resmediyor. Deliduman, büyük zamanın ve her zaman kenarda kalanların romanı.

spoiler--

içerisinde 1-2 deste oturaklı lâf, paragraf bulunan; fakat geri kalanının nedense pek içime sinemediği kitap. belki biraz fazla uzatılmış, belki uzatırken konudan biraz uzaklaşmış ve okuyucuyu soğutmuş...

emrah'ın kalemini beğenirim, bu kitap için de "kötü olmuş" yorumunu yapamayacağım; ama tam olamamış sanki, erken kaybedenler'den sonra. her temas iz bırakır ve son hafriyat ile kıyaslamıyorum bile.

alıştığımız emrah serbes müthişliğinden uzak gelse de alıştığımız emrah serbes tarzını, üslubunu yakalayabiliyoruz gene. fakat işte sanki böyle "kekremsi" bir tat eksik gibi [ybkz]swh[/ybkz] [ybkz]swh[/ybkz]

verilen paraya yazık olmayacak, hatta para vermezseniz adamın emeğine yazık olacak bir kitap.

emrah serbes'e dipnot: ulan şerefsiz, bizi bomonti'ye behzat ç. alıştırdı, şimdi bize laf sokuyorsun, ayıp.

şu aralar okuduğum kitap. ortalarına gelmek üzereyim ve anladığım kadarıyla kendini kardeşinin mutluluğuna adayan, babası evden kaçmış bir gencin hatıraları. zaman zaman güldürüyor, zaman zaman hüzünlendiriyor sizi.

an itibariyle bitirdiğim kitap.

kitabın sonunu bağlayamamış sanki. belki de tarzı budur emrah serbes'in. daha önce okumamıştım eserlerini ama bir iki kitabını daha okuyarak fikir sahibi olmak istiyorum hakkında.

kitabı okurken kah güldüm, kah hüzünlendim, hatta bir ara ağlayacak gibi bile oldum ama toplu taşıma aracındaydım da kurtardım durumu. yalnız ve sessiz bir yerde olsam seve seve ağlardım gerçi. rahatlatıyor beni ağlamak.

"uykusuz gecenin askerleriyiz" diyen kitap.