manolya filminde de oynamıştı philip seymour hoffman. eşini ve çocuğunu terk ettiği için pişmanlığı bulunan ölüm döşeğindeki yaşlı, zengin bir adamın son günleri için tutulmuş bir bakıcıyı canlandırıyordu. çıtkırıldım, toy, iyi niyetli bir bakıcıydı bu karakter. gerçek hayattaki ölümlere metanet üstü bir soğuklukla yaklaşmama rağmen üç eserdeki cenaze tasvirleri beni oldukça etkilemişti. bunlar hoffman'ın manolyadaki karakteri, bulantı'da antoine roquentin'in annesinin ölümüne karşı takatsizliği ve ivan ilyiç'in ölümü. kurgu ölümlerden etkilenmemin sebebi olarak, gerçek ölümlere üzülmeyi aslında istemsizce bastırmış olmamı görüyorum. şimdi filmde, ölümün sindiği evde ölümünü bekleyen yaşlı adama bakan şeker gibi hasta bakıcı genç yaşta öldü. filmdeki bu büyü, hoffman'ın büyük bir oyuncu olduğunun kanıtıdır.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?
