sporcuların birlikte duşa girmeleri

bunun farkına ilk vardığım günden beri takım sporlarında yakışıklı bir elemanı gördüğüm andan itibaren müsabakaya konsantre olmakta zorluk çekerim. belki de spordan soğumamın nedenidir müsabaka esnasında zihnimin başka şeylerle meşgul olması. takım soyunma odalarının bazılarında kabin bulunsa da birçoğu geniş müşterek bir açıklıktaki sıra sıra dizilmiş ahizelerden oluşuyor. ve her iki mimaride de oyuncuların birlikte girebilecekleri babaç jakuziler mevcut. bence sporun ahlâki güzelliğini ve birlikteliğini kökünden destekleyen bir olgu sporcuların birlikte duşa girmeleri. takım sinerjisini ve aşkı tetikleyen mükemmel bir etkinlik. karşındakinin sarmalandığı havluyu üzerinden çekip almak, gergin havluyla tombul popusuna şaplaklar atmak, el şakaları, duş altında söylenen zafer şarkıları bence sporun gizemli itekleyicisidir. ayrıca spor fiziksel bir etkinliktir ve birlikte duş alınarak takım arkadaşları birbirlerinin fizyonomisiyle ilgili her detayı öğrenerek güçlü yönlerini ve zaaflarını daha iyi fark edebiliyor.

çocukluğumdan beri boxer ile duş almamın nedeni.tabi sadece maç sonraları. her ne kadar arkadaşlarımız da olsalar ayıptır abi orada anadan üryan dolaşmak. hep utandım. adam senle rahat rahat konuşuyor öyle dal daşak meydanda, ben başka tarafa bakıp cevap veriyordum. [ybkz]swh[/ybkz] hoş amatör de olsa futbolculuk hayatım pek uzun sürmedi ama olsun. belki de daha fazla cıbıldak erkek görmek istemediğim için kaçmışımdır futbol oynamaktan.