teravihte yapılan maç

dün ilk teravih kılındı.
yaz tatili dolayısıyla çocuklar kuran kurslarına gidiyor, gençlerden oluşan aynı kuran kursu tayfası teravihe de gelmiş.

şimdi efendim teravihte çocuklar namazı kikirdeyerek gülerek yani eğlenerek kılarlar.

teravihin son on rekatında artık eğlence doruk noktaya ulaşmış , caminin arkasında 6'şarlıktan çift kale maça geçilmiştir.

cami de maç yapmanın zevki zeminin halı olmasından mütevellit kayarak müdahalelerin çok iyi yapılabilmesidir, mücadele yerde geçer a. koyim , kayan kayana, hocanın allahu ekber nidalarına arka tarafta şişman batuhanın erdince kayarak müdahalesinin kemik sesi karışır.

neyse abicim gençler nasıl oynuyorlar ama, arada cemaatten 2 yavşak oğlu yavşak çıkıp bunlara bağırdı.

vay efendim sen misin bağıran, benim ufak biraderde bağıran adama atarlandı sana ne onlar çocuk oynasınlar diye. sen hiç mi camide koşturmadın dedi.

dedim bizim birader kızdı, millet bize bakıyor neyse ortalık yatıştı, çocuklar 2 dk. lık bir şaşkınlıktan sonra maça devam ettiler, kıran kırana.

biran düşündüm namazı bırakıp ben de 10 dakka oynayaydım ne güzeldi küçükken oynardık biz camide, harikaydı, biz oynarken cemaatten bize kızan insanlar olurdu, imam onlara bırakın oynasınlar derdi, camide hep asık suratlı bağıran tipler gördük , sessiz olun konuşmayın ses yapmayın yok onu yapmayın bunu yapmayın kalkma konuşma zıplama önüne bak gülme laflarını işiterek büyüdük. halbuki imam öyle değildi her şeyi müsade ederdi.

dünkü bizim imam da öyleydl müsaade etmişti çocuklara oynamaları için, anasını ağlattılar onlarda, şahsen ben namaz kılarken rahatsız oldum mu? kesinlikte olmadım. hem insan konsantre olunca isterse müzik çalsın orada, onu bile duymuyorsun.

işte bu ibadet olayı biraz da ruhen kendini teslim etmen dış dünyadan soyutlamandır kendini. yoksa istediği kadar sessiz sakin olsun, ortam senin niyetin yoksa orada bile kılamazsın namazını atarlı cemaat.