uzun süren yalnızlığımın sonu olmuş seslerdir. katılamıyorum eylemlere, astım hastasıyım; çevrem, gözümü çok fazla korkuttu, kalbin durur, nefesin tıkanır vs. hep ezikliğini yaşayacağım, hayatım boyunca ama bu olay en azından teselli etti beni.
ayrıca arkadaşlar, bağcılardan bahsediyorum. günlerdir ölüm sessizliğine bürünmesi bir yana zaten karman çorman olduğu için tepkilerin hiç net olmadığı bir yer. sabaha kadar dolaşıp o sesi yapsalar, sabaha kadar eşlik edip dinlerim. demokrasiyi yaşıyorum. aşka geldim.
not: şu astım duyumlarımın doğruluğu hakkında bilgi istiyorum sözlük, bir şey olma ihtimali var mı harbiden?
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?
