halı saha maçları esnasında herkesin bir role büründüğü savını destekler nitelikteki gözlemler bütünü.
maç yapan ekipte, ekipteki diğer kişilerden daha yaşlı ve göbekli tipler vardır. bu adamlardan genellikle her takımda bir adet bulunur. bu adam yüzünden kimse gerçek futbolunu sahaya yansıtamaz, hatta neredeyse takımdan çıt çıkmaz. bu adam herkese bağırır:
"çetinn!! versene be!! ver artık!!!" ya da "sende şimdi, sende şimdi... sende şimdi!!1!1!!"
önüme at der, önüne atarsın. önüne atılan hiçbir topu beğenmez. göbeğini sallaya sallaya bir-iki adım seyirtir topun arkasından, sonra yetişemediğinde döner avazı çıktığı kadar bağırır sana. ama mesela ola ki kendisi top kaptırırsa ya da saçmasapan bir şut çekerse hiç sesini çıkarmaz, kaşlarını çatıp geri yürümeye[ybkz]swh[/ybkz] başlar.
özünde iyi ve babacan adamlardır bunlar. dışarda karşılaştığında falan muhakkak durur sohbet ederler seninle ama o kapıdan içeri girdiği an[ybkz]swh[/ybkz] herşey değişir. sözümona biraz olsun mutlu hissetmek için maç yapmaktadır muhtemelen ama dünyanın en mutsuz insanı gibi davranır, herkesi de mutsuz eder. mutsuzluğu ve gerginliği; üzerine dar gelen, göbeğinin gerdiği fosforlu yeşil yeleğinden bile anlaşılmaktadır. maçtan sonra ezkaza birileri derse ki, "ya nuri abi karşı karşıya nasıl kaçırdın be abi?" işte o zaman suratına acaip manidar bir ifade yayılır ve ağzından şu özlü cümleler dökülür:[ybkz]swh[/ybkz]
"seni de görürüz mithat efendi benim yaşıma geldiğinde. yerinden kalkabilirsen gelir elini öperim."
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?
