hayattan keyif alamamak

hiç bir şey zevk vermez olmaya başlar, artık beşiktaşın maçları bile heyecan vermez olur. iş bunaltır, trafik azap verir.hayat ızdırap olur. zaman akar geçer tutamazsın, geriye dönmek istersin ama imkansızdır artık, giden gitmiştir bir kere. Arkadaşlarınla buluşursun onlar konuşur anlatır, sen duymazsın. içkiye sığınırsın bazen anlık sararsın yaraları ama sonra çıkar acısı.
Ne sevdiğin kent, ne sevdiğin kadın, ne de sen kendine derman olmazsın.debelenir durusun bir boşlukta.

büyük değişiklikler öncesi veya radikal kararların arefesinde yaşadığım iç bunaltısıdır. boşlukta debelenmek belki de en iyi tanımı olmuş

kişinin yaşamında başlayan sorunlar ile orantılı şekilde başlayıp; orantısızca büyüyen sorun, sıkıntı.

türkiye'de yaşamak ve kendini, etrafındaki insanlardan soyutlasan bile olan-bitenden soyutlayamama sonucu ortaya çıkan kaçınılmaz durum. kimseye tahammülün kalmaz, asosyal bir yaşamı tercih edersin ama olup bitene seyirci kalmamak, sonradan kazanılabilecek bir yeti değildir. içinde yaşadığın çemberin dışına bir kere kafanı uzattın mı, bir daha o pencereyi kapatamazsın. sürekli gözün takılır, çıkmak istersin ama çıkamazsın. kâbus gördüğünün farkında olup, gözlerini açamamak gibi. uyanınca , "hepsi rüyaymış" demek istersin, her şey düzelmiş olsun istersin ama sadece uyuyunca kurtulabilirsin kâbustan. bu yüzden zor olan uyanmak değil, uyumaktır çoğu zaman.