bir fenerliyi beşiktaşlı yapmak

iyi veya kötü olması, beşiktaşlı olmaya karar vermiş kişinin, kişiliğine göre değişir. şimdi,yavşak bir fenerlinin beşiktaşlı olmasını istemem mesela.
(bkz: birgün herkes beşiktaşlı olmasın bırakın o ayrıcalık bizde kalsın )

o zamanlar küçüktüm, hangi sene olduğunu hatırlamıyorum. ilk okul 2 veya 3. sınıftaydım. en yakın arkadaşım fenerliydi. benim o yaşıma rağmen bir sürü marş bilmem özendiriyordu bunu.
günlerden birgün : '' la sende beşiktaşlı olsana gavat '' dedim. birkaç laf kalabalığından sonra, oda : '' tamam ama bir şartla,beşiktaş busene şampiyon olursa,beşiktaşlı olurum '' demişti. ve beşiktaş o sene şampiyon olmuştu. en yakın arkadaşım da beşiktaşlı oldu. şimdi,oda sizin benim kadar beşiktaşlı. bazen eskiden fenerliydin diye takılıyorum.evet,oda geçmişteki utancını hatırlamak istemiyor ama ne demişler : her şeyin üstüne çekelim bir sünger ama son kez yarramı ye fener

hiç gerek yoktur.. virüs damarlarında dolaşmıştır bir kere.. iflah olmaz bir daha..

ki zaten olsa bile beşiktaşlı olduğunda galibiyet merkezli yaşamamak, çirkefçe davranmamak gibi kavramları bünyesi kabul etmeyecektir.. vücut aşıyı dışarı atacaktır..

kabile reisinden holding başkanı olmayacağı gibi fenerliden de beşiktaşlı olmaz, olamaz..

ayrıca düşünmesi bile mide buladırıcı..

üstün ırka başka kan karıştırılmaz..

(bkz: bir koysam kartal olsa)

bazen farkında olmadan yaptığınız güzellik.

beraber takıldığınız fenerli arkadaş kahrından gerilmiştir. boynunuzdaki beşiktaş atkınızı alır. "fener'in amına koyim, beşiktaş'ta huzur var lan. bak sen mutlusun" der. atkıyı boynuna geçirir. o sene sergen atar şampiyonluk gelir. o gün bugündür de beşiktaşlı'dır.