10 ocak 2012 galatasaray adana demirspor maçı

saat 20.30'da başlayacak ziraat türkiye kupası 3. tur maçı. türk telekom arena'da oynanacak. adana demirspor taraftarları, adana'da ilgili mercileri günlerdir mail yağmuruna tutmak suretiyle 22 otobüs ayarladılar, geliyorlar. çok zor bir ihtimal ama elbette ki gönlüm, turu geçen tarafın adana demirspor olmasından yana. bu arada "maça gitsek mi ki?" diye düşünen olursa haberim olsun. [ybkz]swh[/ybkz]

(bkz: ads ads ads ads)

bir mâni çıkmazsa, dingoc, amiga500 ve simsiyah ile birlikte, masmavi şimşekler'in yanında yerimizi alacağımız maç.

oleeeeyyyy biz halkın takımıyız nidaları ile arenaya gireceğim maçtır. gönlümdeki yeri başka olan adana şehrinin desteklenesi takımı için yollara düşüyoruz.

masmavi şimşek olup aynı taraftayız demek için geliyoruz.

(bkz: gese adanademirspor maçında çarşı ads ye destek versin)

masmavi şimseklerin arenaya 19-20 otobüsle gidecekleri söylenen karşılaşma besteleri bile hazırmış bu maç için.

(bkz: istanbulun ortasında)

bende o gün demirsporla birlikte olucam

fazladan 1 adet rakip takım (ads) biletimiz mevcut. ilgilenenler bana mesaj yoluyla ulaşabilirler.

adanademirspor'dan sürpriz beklediğim maçtır. ne olur ne olmaz belli olmaz.

bir grup sözlük yazarının deplasman tribününden takip edeceği maç

Taksimde adanalıların şovuna tanık olduğumuz maç.Aldığım duyumlara göre Baya bir taraftarla geleceklermiş maça umarım galatasaray'ı hezimete uğratırlar.

3-0 galatasaray'ın önde olduğu karşılaşma.. dakika 42..

galatasaray'ın 4-1 üstünlüğüyle sonuçlanmıştır. ancak maçın skoru yalnızca küçük bir ayrıntıdan ibaret. çünkü maça damgasını vuran tek bir şey vardı: adana demirspor taraftarı, nam-ı diğer mavi şimşekler. kendilerine ayrılan bölümün tamamını dolduran (3000'e yakın taraftar) ve 90 dakika boyunca, galatasaray gol attığında bile susmayan bir taraftar kitlesinden söz ediyoruz. (çok da yabancısı olduğumuz bir durum değil tabi, ancak bizim tribünün, eski günlerini mumla aradığı da bir gerçek.) maçın başlarında, tezahüratları organize eden kişi "biz buraya maçı izlemeye gelmedik; tribün nasıl olurmuş göstermeye geldik!" diyerek maça dalıp tezahüratı bırakanlara ayarı verdi, sonrası zaten anlatılmaz, yaşanır. uzun zamandır gördüğüm en iyi tribün atmosferiydi. maça değinecek olursak, özellikle ikinci yarıda adana demirspor'un oyun anlamında bariz bir üstünlüğü vardı. galatasaray yedek ağırlıklı bir kadroyla çıkmış olsa da, demirspor'un "158 kişi savunma yapalım" tarzı oyun anlayışı yerine adam gibi futbol oynamayı tercih etmesi mutluluk vericiydi. helal olsun şehrin asi çocukları, ne mutlu bana ki adana demirsporlu'yum.

ciddi anlamda söylüyorum beşiktaş'tan sonra gördüğüm en ama en iyi deplasman tribünü izlememe fırsat veren maç oldu. Normal şartlarda gol yiyen takımın taraftarı, gol anında 2-3 saniye bile olsa bi susar, duraklar vs. bu arkadaşlar bu olay yok, bestelerini bile kesmiyorlar. Ayrıca yenilen her golün ardından hep bir ağızdan şimşekler tezahüratı ise 5-6 yıl öncesinin beşiktaş tribünlerini anımsattı bana. çıkışta yolu kaybederek girdiğimiz otoparkta ise en az 30 otobüs saydık.

90 ların ortalarına kadar tribünlerde olan bir amigonun tek başına bağırması arkasından da tüm tribünün peşinden bağırması şeklinde gelişen tezahüratları ne kadar özlediğimi hatırlatan maç olmuştur. gerçi kıçını yırtarak bağıran abinin sesi bulunduğumuz yere kadar gelmiyordu ama olsun ambiyans çok güzeldi. ha bir de meşale yakmalarıda başka bir hoşluktu. tebrikler ads taraftarlarına ve tabii ki metroda ki performansı ile de forzanarchy'ye.

ne skor , ne de taraflarından dolayı beni bir gıdım bağlamamasına rağmen beni çok mutlu eden maç.arma aşkı nedir, skordan bağımsız taraftar nasıl olur yıllar sonra gördüm. canlı şahit oldum. tribüncülük kavramının halen canlı olduğunu, bir yerlerde hala birilerinin skordan öte şeyler için çırpındığı izledim. endüstriyel futbolun tüm baskısına rağmen, takım gol yediğinde daha yüksek bağıran, gol kaçıran futbolcuya ana avrat sövmeyen, mağlubiyet sonrası takımı tribüne çağıran birilerini görmek, onlarla olmak, umudumu artttırdı