90 ların ortalarına kadar tribünlerde olan bir amigonun tek başına bağırması arkasından da tüm tribünün peşinden bağırması şeklinde gelişen tezahüratları ne kadar özlediğimi hatırlatan maç olmuştur. gerçi kıçını yırtarak bağıran abinin sesi bulunduğumuz yere kadar gelmiyordu ama olsun ambiyans çok güzeldi. ha bir de meşale yakmalarıda başka bir hoşluktu. tebrikler ads taraftarlarına ve tabii ki metroda ki performansı ile de forzanarchy'ye.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?