bizim iş yerinde de var bu dertten muzdarip arkadaşlardan... çocuğun belden aşağısı tutmuyor, çay ocağına koymuşlar, çocuk o haliyle koridorda ayak sesi duyar duymaz koltuğundan kalkmaya başlıyor ki, koridordaki adam çay ocağına gelene kadar anca ayağa kalkabilecek ve o geldiğinde çayı hazır olacak... bu çocuğun alnını öpesim geliyor işte...
sapasağlam olduğu halde kafa sike sike iş yapan ya da tek gözüm az görüyor, ben zaten engelli kadrosundayım, beni çok çalıştırmasınlar yeaa diye onu bile kullanmaya çalışan götlere inat sikini bile öperim ben bu çocuğun ama neyse...
sözün kısası engel bedende değildir... hiçbir zaman olmamıştır, olmayacaktır... engel kişiliktedir, düşüncededir, karakterdedir... bana kalsa ben bu çay ocağındaki arkadaşı sırf bu davranışından ötürü alırım, ülkenin başına başbakan diye oturturum...
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?
