başkaları için yaşamak

boşa yaşamaktır.[ybkz]swh[/ybkz]

elalemin ağzı torba değil ki büzesin lafından bihaber bünyelerin yaşam biçimi. o ne dedi, bu ne dedi diye yön bulmaya çalışır ömründe.

kendini unutan bünyedir, kimi zaman annedir, kimi zaman eştir, hoş o başkası değil yakınıdır ama nihayetinde kendisinden başkasıdır.

yemedim yedirdim..
içmedim içirdim..
giymedim giymedim..

sözleriyle başlayan cümleler kurmaya sebep olabilecek eylemdir.

körü körüne bir sevdaya tutulduğunuz anda yapmaya başladığınız eylemdir.

acıtsa da canı güzel şeyler öğretir aslında...
en önemlisi, sabretmeyi öğretir...

bir yaşam tercihi, kişinin hayatına yüklediği anlam ve kendince yaşama nedeni. belki yalnızca bunun için doğmuştur.

bizim gibi gelenekselci aile yapısına sahip bir toplumda sıklıkla karşılaşılan durumdur zira anne-babaların birçoğu çocuklarının ileride onlara bakması, yalnızlıklarını paylaşması vb. gibi beklentiler içerisinde olurlar.bu beklenti kötü birşey değildir ancak insanların hayatlarını kısıtlayan bir olgudur.
genç bir insan daha yolun en başında mesleğini seçerken bile ailesinin maddi durumunu ve gelecek kaygısını düşünerek seçer çoğunlukla.daha sonra bu yaşayacağı şehir, evleneceği kişi, görüşeceği insanlar şeklinde zincirleme süregelir ve en sonunda da hep keşkeleri olan ve içhuzurunu sağlayamamış insanlarla dolar çevremiz.

(bkz: üçüncü şahıslar için yaşamak)