çocukların yere düşmesi ile ağlamaya başlaması arasında geçen süre

"ağlamalı mıyım?" diye düşündükleri süredir. eğer çevreden bir yaygara kopmazsa kalkar devam eder ama etraftan annesi ya da her hangi biri panik yapıp çocuğun üstüne koşarlarsa ağlaması kaçınılmazdır.

ağlama ile sonuçlanması, tamamen yanındaki büyüğün tavrına bağlı olan süreç. "ayyyy!" diye telaş edip ortalığı velveleye veriyorsanız, bilin ki o çocuk, ağlamayacağı varsa da ağlayacak, kaçarı yok. ama sakin bir şekilde "hop tamaam hiçbir şey olmadı bak.." benzeri bir tavırla yaklaştığınızda, ağlamak için gerekli olan koşulları, adeta sihirli bir şekilde ortadan kaldırdığınızı göreceksiniz.

edit: yukardaki entry ile aynı olmuş, bu da detaylı bir açıklama olarak kalsın ama, silmeyeyim. [ybkz]swh[/ybkz]

etrafındakilerin verdiği tepkiye göre ağlamalarının şiddetini belirleyebilecekleri süredir.

eğer yanındaki büyükler olayı abartıp ahları vahları koparmıyorsa ağlamanın sonrasında çocuk çok çabuk susturulabilir. Ama yok ahali daha çocuk düşmeden bağırmaya başladıysa o çocuk 132 desibele çıplak insan sesiyle rakip olabilecek tek canlıdır.

oluşan yarayı,çiziği gördüğü vakittir.acının da eşlik etmesiyle ses katlanabilir.

ne olduğunu idrak etmeye çalıştıkları süredir. yaklaşık 1-2 saniye kadar sürer. aptal aptal etrafa bakınırlar bu süre içerisinde.

sessizce ağlamalık bir düşme miydi ağlamamalık bir düşme miydi diye etraftakileri süzdüğü süredir.

ali ağaoğlu'nun yeni bir projeye başlayıp bitirmesinden daha uzundur.