aşk iki kişiliktir

aksini savunduğum tez...

aşk tek kişiliktir ve sadece aşıktan ibarettir.
maşuk sadece aşığın aşkının aksisedasıdır.
maşuğu maşuk eden, aşığın aşkıdır.

iki kişilik olsaydı eğer aşk, platonik diye bir tanımlaması olmazdı.
tek tarafı yakmazdı her defasında.

karşılığını bulduğu anda bile tek kişiliktir aşk.
çünkü güzeli güzel yapan kendisi değildir,
güzeli güzel yapan maşuğun sevgisidir...

gönlüm bir onu seviyor, bir buna seviyor. kimseye bağlanamıyorum gibi saçma kelamlarla ortada dolanan arkadaşlara hatırlatılması gereken gerçek. bunun yanında aman ben kendi kendime yeterim diyenlere de bir hatırlatılsa iyi olacaktır

böyle hafiften duygusala bağlayıp,sonbaharın hazanını odanızın bir köşesine yerleştirdiğiniz anda, elinizde kalem dökerken yüreğinizi kağıtlara ve sizi anladığını düşündüğünüz anda kelimelerin kulaklarınızda tıngırdamasını işitmek isteyeceğiniz ezginin günlüğü şarkısıdır...

(bkz: aşk kaç beden giyer )

belirli bir zamandan sonra kafaya dank eden söylem.

tek başına koşup dururken anlamıyorsun da, gerçekler yavaş yavaş tokat etkisi yapınca şöyle bir silkelenip kendine geliyorsun.