işyerinde sözlüğe girmenin bokunu öyle çıkarmak ki koridora çıkıp üçlü çekmek

ne son müdürün elinde meşelayle kalabalığın içine dalarak "yarramı ye fener" diye bağırmaya başlaması ile son bulacak rüya. olsa ya, cihan kardeşimle bi sallasam iş yerinin temellerini

ayıptır günahtır.
(bkz: olan var olamayan var)

yakında yapmaktan korktuğum eylem. bir de böyle siz "şşşşşşşşt!" dediğiniz anda herkesin kapılara çıkıp "1-2-3 beşiktaş! beşiktaş!" diye bağırdığını hayal edin. kendi kendime masamda "hırpsss! kıkkkrrrğğğp!" diye gülmemeye kasıyorum birkaç dakikadır. şefim akıl hastası olduğumu biliyor allahtan [ybkz]swh[/ybkz]

üçlünün içeriğine göre alınacak aksiyonların değişeceği karşılıklı bir eylemdir.

maç günü beşiktaşlı hallerinden birisidir.

beşiktaşlı müşterilerin sadakatini sağlar.