doğru insanın varlığı bile şüpheliyken , bekleme ayağına insanın başkasına tahammül gücünü yitirmesi ve kendiyle gayet kıyak birşekilde işleri götürmesi.
doğru insanı bekleyeyim derken yalnızlığa alışmak
(bkz: armudun sapı üzümün çöpü)
doğru insan denilen hedenin zamane edebiyatçılarının ve sinemacılarının dayattığı bir olgu olduğunun farkında olmayan ve elindeki en iyi malzemeyle [ybkz]swh[/ybkz] çoğalmayıp, tek başına eğlenmeye, gezmeye, yaşamaya alışmaktır.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?
