bu çocukluk yıllarımızda mahalle maçlarının olmazsa olmaz kurallarından biriydi.
Genelde maçlar sokak aralarında ya da alakasız mekanlarda oynandığı için ve ne yazıkki etrafta sizden de küçük bir velet top toplayıcı olarak yok ise maça başlanmadan karar alınırdı.
Kim topa abanır abuk subuk bir yere atarsa arkasından gidip alacak demeye gelirdi.
Ama belli bir süre sonra cıvımlar başlar, ben duymadım veya ben çok yorgunum bak kaç depar attım lütfü sen git al gibi söylemler çıkardı ortaya.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?