arefe günü çalışmak

değişik duyguların eylemi.evlerde fosur fosuruyuyan bir kitle olduğu bilinirse hemde.

resmi tatil ilan edilmiş olmasına rağmen bilhassa patron firmaları ya da yavşak müdürlerin bulunduğu özel sektörde uygulanan eylemdir...
çalışanın aklını alır, sinirini bozar, küfüre yöneltir...

bir de benim gibi rahatsızlar vardır, sırf canı sıkkın diye patrona "ben açarım ya ofisi, hem bana da uğarşı olur, ver sen anahtarı" karşısındakini dehşete düşürür...

isyan ettirir.beyfendi budapeşte de tatilde. sanmayın işler bana kaldı, bilfiil aylaklıkla geçiyor zaman. uykudan uyandıran zihniyet yine küfürü haketti ve yedi.

(bkz: olur olur)
(bkz: kapitalizm)

an itibariyle yaşadığım dramatik durum.