göğe bakma durağı

her okuyuşumda keşke bir durağa bu adı verseler dediğim şiir.

bir turgut uyar güzelliği...

"ikimiz birden sevinebiliriz göğe bakalım
şu kaçamak ışıklardan şu şeker kamışlarından
Bebe dişlerinden güneşlerden yaban otlarından
Durmadan harcadığım şu gözlerimi al kurtar
şu aranıp duran korkak ellerimi tut
Bu evleri atla bu evleri de bunları da
Göğe bakalım

Falanca durağa şimdi geliriz göğe bakalım
inecek var deriz otobüs durur ineriz
Bu karanlık böyle iyi afferin Tanrıya
Herkes uyusun iyi oluyor hoşlanıyorum
Hırsızlar polisler açlar toklar uyusun
Herkes uyusun bir seni uyutmam bir de ben uyumam
Herkes yokken biz oluruz biz uyumayalım
Nasıl olsa sarhoşuz nasıl olsa öpüşürüz sokaklarda
Beni bırak göğe bakalım

Senin bu ellerinde ne var bilmiyorum göğe bakalım
Tuttukça güçleniyorum kalabalık oluyorum
Bu senin eski zaman gözlerin yalnız gibi ağaçlar gibi
Sularım ısınsın diye bakıyorum ısınıyor
Seni aldım bu sunturlu yere getirdim
Sayısız penceren vardı bir bir kapattım
Bana dönesin diye bir bir kapattım
şimdi otobüs gelir biner gideriz
Dönmeyeceğimiz bir yer beğen başka türlüsü güç
Bir ellerin bir ellerim yeter belleyelim yetsin
Seni aldım bana ayırdım durma kendini hatırlat
Durma kendini hatırlat
Durma göğe bakalım"

leyla ile mecnun dizisinde yavuz'dan dinlediğimiz şiirdir.

dinledikçe bağımlılık yapan şiir.

ne de güzel söylemiş.. ##179666

geçtiğimiz pazartesi yayınlanan leyla ile mecnun 47. bölüm final sahnesinden beri, her gün en az bir kere dinlemeden güne başlamadığım şiir. osman sonant şiiri okumamış, yaşamış.

okudukça ağlarım öyle bir etki bırakan şiirdir.

adamın amına koyan şiirler başlığının ilk entrysi olmayı hak eden şiirlerden ilki.

alıntı--

Senin bu ellerinde ne var bilmiyorum göğe bakalım
Tuttukça güçleniyorum kalabalık oluyorum

alıntı--