en çok onun kitaplarını almış olduğumu fak ettiğim yazar.yazdığı yılları göz önüne alırsak gerçekten Rus edebiyatında önemli yere sahip olmuştur.en çok yolculuk hikayelerini severim.trenlerde,vagonlarda geçen hikayeleri.basit gibi görünen hikayelerinde aslında insanların iç karmaşalarına değinir de ilk anda fark edilmez.bazılarında gerçekten güldürür.Rus yazarları pek sevemesem de bu adamın hikayeleri bi başka efendim.
anton pavloviç çehov
en sevdiğim yazar.[ybkz]swh[/ybkz] bir deha... rus edebiyatının en önemli parçalarından.
ilk kez çehov okuduğumda 9 yaşında falandım, seçme öykülerinden oluşan ince kitap resmen hayal gücümü ateşlemişti, sonradan tolstoy'u, dostoyevski'yi, gogol'u, gorki'yi falan da gördük okuduk, rus edebiyatı gönlümüzde bir numaraya oturdu ama asla çehov'un yeri değişmedi. kısa öyküleri muhteşemdir, 3-4 sayfalık hikayelerde rus toplumunun değişik tiplerini renkli bir şekilde tasvir eder, öyle ki hikayelerinden oluşan bir kitabı bitirdiğinizde rus ve türk toplumunun özellikle işgüzarlık ve kraldan çok kralcılık konularında ne kadar benzeştiğini idrak edebilirsiniz.
bir de kendisinin mizahi bir üslubu vardır ki bu yazılarında bıyık altından gülümsetmek şeklinde tezahür eder. öykülerine alıştığınız zaman bazı satırlara kahkahalarla gülebilirsiniz.
dediğim gibi, okuması kolaydır, sıkmaz,yormaz. özellikle akşam saatlerinde otobüs yolculuklarında çok iyi gider. ancak sürekli hikayelerini okuduğunuz zaman ister istemez bir sanal gerçeklik yaratabiliyorsunuz, mesela bendeki gibi;
- azizim ivan petroviç! bana 10 ruble borç verseniz de mariya yegorovna'ma kışlık bir palto diktirsem... yazık, maneçkam[ybkz]swh[/ybkz] delik deşik eski paltosuyla zatülcenp olacak. katyuşa![ybkz]swh[/ybkz] ivan mihalıç'a [ybkz]swh[/ybkz] biraz konyak getir de içi ısınsın.
ilk kez çehov okuduğumda 9 yaşında falandım, seçme öykülerinden oluşan ince kitap resmen hayal gücümü ateşlemişti, sonradan tolstoy'u, dostoyevski'yi, gogol'u, gorki'yi falan da gördük okuduk, rus edebiyatı gönlümüzde bir numaraya oturdu ama asla çehov'un yeri değişmedi. kısa öyküleri muhteşemdir, 3-4 sayfalık hikayelerde rus toplumunun değişik tiplerini renkli bir şekilde tasvir eder, öyle ki hikayelerinden oluşan bir kitabı bitirdiğinizde rus ve türk toplumunun özellikle işgüzarlık ve kraldan çok kralcılık konularında ne kadar benzeştiğini idrak edebilirsiniz.
bir de kendisinin mizahi bir üslubu vardır ki bu yazılarında bıyık altından gülümsetmek şeklinde tezahür eder. öykülerine alıştığınız zaman bazı satırlara kahkahalarla gülebilirsiniz.
dediğim gibi, okuması kolaydır, sıkmaz,yormaz. özellikle akşam saatlerinde otobüs yolculuklarında çok iyi gider. ancak sürekli hikayelerini okuduğunuz zaman ister istemez bir sanal gerçeklik yaratabiliyorsunuz, mesela bendeki gibi;
- azizim ivan petroviç! bana 10 ruble borç verseniz de mariya yegorovna'ma kışlık bir palto diktirsem... yazık, maneçkam[ybkz]swh[/ybkz] delik deşik eski paltosuyla zatülcenp olacak. katyuşa![ybkz]swh[/ybkz] ivan mihalıç'a [ybkz]swh[/ybkz] biraz konyak getir de içi ısınsın.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?