lise son sınıfta istanbulda bi hanın 2. katında bulunan cafeye gitmek için tam hanın girişinde 2 ağar abinin 'birader bakar mısın 2 dakka' demesiye asansörün oraya çekilmem sonrasında ağar abilerden bitanesinin yanındaki çiçeği gösterip ''aha bunu 4. kattaki aynur hanım'a götür'' demesiyle beni çiçekçi kılığına sokmaları, sonrasında 4. kattaki avukatlık bürosuna çıkıp aynur hanımı bulup çiçeği takdim etme esnasında aynur hanım'ın atarlanıp ortalığı velveleye vermesi daha sonra sesler üzerine gelen diğer avukat sandığım tiplerin beni oracıkta sorguya çekmeleri ' abi ben çiçekçiyim ' demem ve çiçekle beraber beni geri göndermeleri, çiçeği daha sonra 3. katta bırakıp 2. kattaki kafeye gitmem, 3 saat boyunca korkumdan aşağı inip ağar abilere durum raporu verme korkusuyla püsüp kalmam. aynur hanım'a çiçeği takdim etme esnasında alacağım bahşişi hesaplayıp günü çıkarma sevincimin kabusa dönüşmesi...
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?
