beşiktaş'ımın standartlarını daha da yükseltip, düşmana korku salmaya devam ettiği maç. kazandığımız özgüveni doğru şekilde kullandığımızda, ligi koyucaz ligi!
ertesi gün oldu, ancak kendime gelmeye başlıyorum. bugüne kadar yaşadığım beşiktaş sevinçlerinin en başkasıydı. (gerçi her biri birbirinden başka ve özel) şunun şurasında kaç yıldır beşiktaş maçlarını bu kadar sıkı takip ediyorum? bu kadar kısa zamanda nasıl böyle bi' insana dönüştüm? bunlar umurumda değil, ben hiç gururdan ağlamamıştım. hatta düşünüp bulmaya çalıştığım hiçbir şey de bu duyguların uzaktan yakından alakası olan şeyleri yaşatmamıştı. hem bütün bunlara anlam vermeye çalışıp hem de bu başkalaşan fizloyojimi düşündüğümde hiçbir şey mantıklı değil. her şey acayip bi' mantık dışılıkta! kolumda ve bacağımda morluklar var, sevinirken olmuş. şimdi durup birine anlatmaya çalışsam, dayak yedim de yalan söylüyorum sanır.
şükürler olsun sana beşiktaş'ım. iyi ki varsın. her defasında sevincinle, üzüntünle sınırlarımı zorladığın, buna rağmen beni acayip mutlu bir insana dönüştürdüğün için.
sıradaki gelsin!
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?