ne yazık ki ilk maçta yediğimiz gol nedeniyle işimizin çok zor olduğu karşılaşma. beşiktaşım sağolsun bu tarz kritik maçlarda (kazanınca taraftarlarını o gün mutluluktan uyutmayacağı vb.) genelde hep bizi üzüyor. nedense bu tarz maçlarda aklıma hep 96 daki rasim kara'lı beşiktaş'ın valencia'ya elenmesi geliyor. Tabii ki bunlar duygusal etmenler.
ayrıca 2 farklı kazanmamız gereken ya da en kötü 1-0 bağlayıp penaltılara götürmemiz gereke bir maç. Bu sezon 2 farklı kazandığımız çok maç hatırlamıyorum hele ki skoru rahatça koruyabildiğimiz bir maç hiç hatırlamıyorum. bir türlü kaleye yakın bölgelerde çoğalamıyoruz ve işimiz kişisel çabalara kalıyor bu da liverpool gibi takımlara karşı bir çözüm olamaz. ilk maçta da gökhan töre nin hırsı çabası onu kaleye tek başına yaklaştıramadı ve önemli sakatlıklar ve cezalarda iyice can sıkıyor.
Amaaa biz beşiktaş'ız ve ne yapacağımız belli olmaz diye kendime ümit veriyorum. Defansta en ufak bir saçmalamaya bile hakkımız yok onun dışında akıllı oyun falan değil coşkulu, hırslı oyun ve kaleye yakın yerlere çokca adam sokmak tek çaremizmiş gibi geliyor.
70 küsür bin taraftarımızın itici gücüyle ilk 20 dakikada bulacağımız bir gol ve geri adım atmadan 0-0 mış gibi maça devam edersek neden yeni bir barcelona zaferi gibi bir zafer elde etmeyelim ki??
kartalım bugün kanatlan ve hep birlikte uçalım.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?