ilk yarı gene bir şey oynamadığımız maçtır. eskişehirsporun çok akıllıca kullandıgı duran toptan sonra yediğimiz gol üzerine söylenecek tek şey, susmayan tribünlerdi. manuel fernandes gibi bir adamın varlığı bile tek başına ilk yarı yetti. ikinci yarı ise bambaşka denilebilecek şekilde seyretti maç. tribünlerin çağrısına ayak uydurdu takım.
son maçtı bu sezon inönü de. c1 9 numaralı koltuğuma son bakışımdı bu sezon. uzun bir ayrılık var şimdi. ama hayatımın her dakikasında siyah beyaz olacak. çünkü;
(bkz: hayat kadar güzel işte beşiktaş)
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?
