bir ara soğuktan ruhumun bedenimden çıkarak gökyüzüne yükseldiğini, kendi bedenime bir süre yükseklerden baktığımı hatırlıyorum. filmlerde soğuktan yavaş yavaş ölenleri izler ve acaba nasıl bir duygu diye merak ederdim... artık biliyorum...
ayrıca amı götü dağıttım alkolden sanırım... en son ağlayarak dingoc'a sarıldığımı hatırlıyorum... umarım yarın bir gün utanacağım bir şeyler sıçmamışımdır... dur bakalım, kısmet...
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?