beşiktaş aşkına dair kardeşiyle arasında geçen dialog şöyledir efem:
uzun süre hareket edemeden, bir tek kelime söyleyemeden, aklıma gelen bin bir kötü düşünceyle bekledim. ve sonunda kendimi toparlayıp usulca "cemil" diyebildim. cemil bir ölünün canlanışı gibi yavaşça kıpırdadı ve daldığı yerden sıyrılıp sessizlikte fısıldadı.
"efendim abi " rahatladım. "napıyorsun sen, uyumuyor musun?"
"yok abi..."
"oğlum noldu, korkutma beni, sabahın bu vaktinde ne düşünüyorsun?" cemil biraz bekledi ve seslendi "abi, feyyaz napıyordur şimdi?"
ayrıca şuradan da anlaşılabileceği üzere iyi de bir yazardır:
http://www.tribundergi.com/forum/viewtopic.php?f=18&t=21199#axzz1tEo65ShU
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?