ilk izlediğim maçmıdır tam bilmiyorum ama ilk hatırladığım maç 2 kasım 1993 beşiktaş ajax maçıdır benimde. evde izliyoduk babamla, adamlar paso gol atıyodu, hatta bir topları da direkten dönmüştü spikerde az kalsın direğimiz yıkılıyodu demişti.. ağlamaya başlamıştım, sonlara doğru izlemeyi bırakıp gidip uyumuştum, küsmüştüm beşiktaş'a triplerdeydim.
şimdi soruyorum, beşiktaşlılığı doğuştan gelip, başka takım taraftarları gibi kazandığı kupalarla şampiyonluklarla takımını sevmiş kişilerin aksine takım sevgisi üzüntüyle acıyla başlayan bir kişinin, mümkünmüdür takıma sırt çevirebilmesi? varsın yenilsin varsın hiç şampiyon olamasın, nedir yani.
(bkz: çok seviyoruz deli gibi yok bu sevdanın bir tarifi)
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?
