vedat okyar

--alıntı--

"top oynamanın başlıca sebeplerinden biri kendine güven. ben her zaman şimdi bir futbolcu eskisi olarak beşiktaşlı oyunculara filan seyahatlerde hep onu söylüyorum. beşiktaş'ın büyük taş olduğunu anlamaları lâzım. beşiktaş'ta forma giyen bir oyuncu hiçbir zaman kiracı gibi top oynamayacak. ev sahibi gibi oynayacak. o top beşiktaşlı'nın oyuncağı. o top beşiktaşlı'nın topu. öbür takım lüks. beşiktaşlı oyuncu kaybederse oynayacak karşı takım. ben onun için beşiktaş'ın oyuncusunu hep üst seviyede oyuncu istiyorum. ben kendimden söylüyorum. ukalâlık diye değil. ben hangi ayağımla oynadığımı bilmiyordum. benim nereme gelirse oramla top oynuyordum. sol ayağıma geldi/sağ ayağıma geldi. ben farkında değildim.

benim sülâlemde başka bir takımı tutan insana rastlamadım. belki babacığımın getirdiği bir şey bu. benim bütün sülâlem hasta beşiktaşlı. ben de her yerde bunu söylüyorum. ilk önce müslümanım. sonra elhamdulillah beşiktaşlıyım.

bir kere beşiktaşlı olmak büyük keyif. yani her şeyin üstünde büyük keyif. onuru filan bir tarafa bırakıyorum. beşiktaşlıyım demek benim için zaten onur. o zaman ki futbolcular için de öyleydi. çok zorluklar içindeydik. bu güzel adam bilir zorluklarımızı. hakikaten. bizim genç takımın oyuncularının filan gidip gelecek paraları yoktu. benim maaşımı genç takıma bölüştürürdük.

bilmem ben parayı. tanımam da. zaten karım da vermez bana. çünkü ben on liralık bir şey yediğim zaman yüz liralık bahşiş veriyorum. bana verirse paramız bitecek. hiç alışveriş de yapmam. evden bir şeyler isterlerse getirmem. eve gelmem zaten. bir kere yaptım öyle. bunu artık herkes biliyor. fıkra gibi oldu. ilk evlenirken, tabii bu çok eski senelerde. dedim ki bak asuman 'ben öyle sokakta dolaşan adamlardan değilim. böyle elime ekmek alacağım bilmem ne. bana öyle bir sipariş verirsen almam. eve de gelmem.' o şaka zannetti herhalde. bir gün geldim. akrabaları var asuman'ın. evdeler. tabii telaş içinde. gencecik de bir kız. 'aman limon yok' dedi. 'aşağıdan limon alsan manavdan' dedi. 'tabii' dedim. gittim. 15 gün sonra geldim. yalova'ya gittim. termalde kaldım. limonla geldim eve. 38-39 senedir evliyim daha bir şey istemedi."

"beşiktaş'a gelmiş bir adam beşiktaş'ta futbolu bırakmalı. başka yerden tat alamaz. keyif alamaz. bizdeki samimiyet yok. bizdeki içtenlik yok. yani beşiktaşlı tribünde oturan insan futbolcusunun iç organını biliyordu. bunu hisseden bir futbolcu da ona göre davranmalı. ona göre oynamalı. ben beşiktaş seyircisi ölüyü diriltecek diye düşünüyorum böyle. ölü bile dirilir beşiktaş seyircisiyle."

--alıntı--