liseyi bitiren yurdum erkeğinin genel olarak yaptığı saç şeklidir. liseyi bitirir bitirmez, "özgürüm lan ben, saçlarımı da uzatırım sakal da bırakırım çok fena cool olurum." diyerek saçlarını uzatmaya başlar.
ben de bu devreyi atlattım tabi ki. benimkisi tarz olmaktan ziyade biraz üşengeçlikle başladı. "kim kestirecek şimdi bu saçları yea" diyerek başlattığım eylem, "uzatırım lan güzel olur bana da yakışır" diyerek devam etti.
üniversite hayatım boyunca tam 4 yıl süresince uzun saçlıydım. çoğunlukla yıkamaya üşendiğim için topluydu saçlarım, yıkayıp temizleyince açardım ama genelde saçlarımı toplardım. yakışıyordu, çevremdekiler öyle söylüyordu, ben de çok seviyordum. hele temizlediğim zamanlarda ortamda öyle bir salınırdım ki değme gitsin. "tamam ya alemin kralı benim, saçlara bak aga bu karizma kimde var" falan diye dolaşırdım ortalıkta.
şimdi o yılların üzerinden 6 yıl kadar geçti, saçlarımı kestirince kendimi çıplak gibi hissetmiştim. fakat sonra alıştım ve çok hoşuma gitmeye başladı. şimdi eski fotoğraflarıma bakınca saçlarımın volkan konak tarzında olduğunu farkediyorum. bildiğin volkan konak'mışım lan. ortalıkta karizma bir şekilde dolaştığımı zannederken; çekilmez bir adam olmuşum, uykusuz, aksi, nalet. ara ara tekrar uzatsam diyorum saçlarımı ama, ardından aklıma hemen volkan konak geliyor, vazgeçiyorum. böyle iyi aga, böyle gayet iyi.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?