unutulmayan çocukluk anıları

pepük
5-6 yaşlarında ana okulunda...(başka nerede olacaksam)
diş fırçalamayı öğretiyor öğretmen. dişleri en beyaz olana da ödül var.
hızla lavaboya koştum ve dişlerimi fırçalamaya başladım.
döndüğümde sınıfta kimse yoktu. bende masanın altına saklanıp öğretmeni korkutmaya karar verdim.
mine öğretmen... hiç unutmam.
sosyal medyada aradım bulamadım. bir çift lafım olacaktı kendisine...
neyse bütün öğrenciler yerine geçti ve öğretmen geldi.
oturduktan 2 dakika sonra sınıfta benim olmadığımı anlayınca arkadaşlarıma beni sordu.
en önce o çıktı diye çığırıyor bebeler.
tam o esnada bacaklarına sert şekilde vurarak korkuttum onu.
sen sapık mısın diye kafamda şemsiye kırmıştı. ufacıktım daha halbuki.
zır zır ağlayarak sınıftan kaçtım. babam sağlık memuru olduğundan hemşireler ve doktorları iyi tanıyorduk.
ben ağlayarak koşarken bahar hemşire görmüştü beni. elimden tuttu ve koştur koştur hastaneye götürdü.
iki dikiş atmıştılar kafama. sonra hemşire odasında oturuyorduk.
babamı bekliyorlar beni teslim edecekler ama ödüm kopuyor birde babamdan.
ama durumu anlattım diye hemşireler bir yandan gülüyorlar bir yandan da öğretmenin ağzını yırtacaklarını söylüyorlar.
babam geldi aldı eve götürdü daha bir şey sormadan ne bok yedin yine dedi bana.
sesimi çıkarmadım. babamda herhalde düştü diye üzerine gitmedi. çünkü haftada bir, bir tarafımı kırıyordum.
ertesi gün bahar hemşire götürdü okula beni.
mine öğretmen görmüştü kafam sarılı halde. kafama bakmaya niyetlendi.
ittim elini. bahar hemşire de ne biçim öğretme olduğunu sorguluyordu o sıra.
tartışma alevlenmişti.
mine öğretmenin bir cümlesi çakılı aklımda hala.
-ne boka gönderdiler beni allah'ın dağına, kürt değiller mi ne gerek var öğretmene doktora...
anlamamıştım tabi o sıra. bahar hemşire ile sürtüşmeleri uzun sürmüştü.
ana okul bitene kadar 2 kere daha dayak yemiştim.
orta okulun sonlarına doğru incitmeye başlamıştı kafamdaki yarık.
kafamdan soluma işlemişti aslında. lise çağında hala beynimde trilyon tur atıyordu aynı cümle.
aklıma geldikçe canım yanıyor hala. kafamda yarık olan yerde saç çıkmıyor artık.
ufak bir yarık belki ama geçmiyor işte.






bu başlıktaki tüm girileri gör

neden bekliyorsun?


bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

üye ol