bazen unutmak istesen de unutamadığın anılardır.
adı üstünde çocukluk ama zar zor hatırlıyorum o derece küçüğüm! bir akşam televizyon izlerken babam, birazdan biz televizyona çıkacağız diye başlamıştı konuya. ben saçımı falan düzeltmeye başlayıp, nasıl olacak diye soruyorum. babam da televizyonun içinden gelip bizi alacaklar demişti. öylece oturup kaç saat beklediğimi hatırlamıyorum. tabi altını çiziyorum çok küçüktüm.[ybkz]swh[/ybkz]
aklıma geldikçe gülerim, siz de gülün.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?
