en büyük korkularımdan biridir.
ayakta yolculuk eden kadın paranoyasından ben korkarım arkadaş. en ufak yanlış anlaşılmada linç edilme ihtimalin var çünkü. o yüzden toplu taşıma araçlarında önümdeki en yakın kadınla mesafemi oldukça uzun tutmaya çalışırım, bu uğurda bir gün arkaya kaça kaça götü kaybedeceğim ya neyse, önemli olan kadınlarımız taciz ediliyormuş hissi yaşamasınlar.
en son 2-3 gün önce ilk kez gittiğim beylikdüzü'nden dönmeye çalışıyorum. önümde 23-24 yaşlarındadır diyebileceğim genç bir kadın var,kadın kısa boylu olduğu için yukarıdaki tutamaçları tutamıyor, o yüzden önümde zaten, neyse. telefonda konuştu biraz, bir de fingirdek ki sormayın gitsin, ben de bu arada davaro gibi dışarı bakıyorum, nerede ineceğimi düşünüyorum. metrobüs durağında çöp kutusu olmadığından elimde kalan boş pet şişeyi not edelim.
metrobüsümüz hafiften sarsıldı, elimde pet şişe olduğundan ben de dengemi sağlayamadım. benim boştaki elim öndeki kadının kalçasını hafiften yokladı. işte o an korku utançla birleşti. yerin dibine girmek istercesine iki adım geri gittim, kadın şöyle bir baktı, ben bir adım daha geri gittim, bir adım daha geri gitsem arkadaki adam bana yaslayacak.
neyse ki yolculuk olaysız sona erdi de başıma gelmedi. hani kadın paranoyak olsa 'sapık herif bana yaslıyor' falan dese,yaban ellerde linç edileceğim.
her neyse, işte böyle. ben çok korkuyorum toplu taşıma araçlarında yolculuk yaparken.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?