bir park alanının kurtarılmak istenmesi ile başlayıp siyasi mitinge dönüşen direniş.
direnişin ne demek olduğunu 13-14 yaşlarında öğrendim. benim öğrendiklerim ile son günlerde gezi parkı ile yaşanılanların çok fazla fark var.
1993 yılında kulaklarımı sağır edecek cinste ses bombaları yükselirken semada; 2002 yılında şiddetini arttırarak geri dönmüştü sanki. insan ölümlerine, tecavüzlere, kıyımlara, kovmalara... her şey olmasına rağmen direnen insanlar vardı. o kadar doluyum ki; ne yazacağımı, ne söyleyeceğimi bilmiyorum.
yalnız şunu belirtmek isterim ki; medyanın yaşanılanları göstermemesi ile kürtlerin şu ana kadar yaşadıkları zulümleri göremedik, medya istedi mi her şeyi yapabiliyor, medya göstermedi gibi aptal saptal yorumlara şahit oluyorum. bu zavallılıktır. utanmazlık, arlanmazlıktır. binlerce insanın ölümünden sonra bunun arkasına sığınmak korkulardan kaçmaktır.
(vurgula: ama günah çıkarma vakti geldi değil mi?)
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?