"sabah postacı geldi kapıya bir kağıt verdi bana o ara elimdeki bilekliği gördü. başın sağolsun dedi bana. işte öyle büyük bir adamı kaybettik abi..." dedi ve ona yazdığım kendice acı tariflerden sonra şöyle söyledi;
"tüm insanlığın kendini iyiye doğruya adamış bütün insanların başı sağolsun. gerçekten beşiktaş nedir, beşiktaşlılık nasıl olur, beşiktaş duruşu nedir... sorularının yaşayan tek cevabını kaybettik. 'ölümle yaşamı ayıran çizgi, siyahla beyazı ayıramaz ki' diye çok bağırdık çok söyledik. bugün beyazı terk etti bizi, siyahı kaldı çünkü o formaya beyazı umudu beşiktaşlılığı veren adamdı. siyahımız bugün daha koyu beyaz ise artık daha sönük kaldı. başımız sağolsun abi..."
acının yeterli tarifi yok. verdiklerinin haddi hesabı yok. çok yalnızız başkan...
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?
