spor medyasının klişelerden ibaret olduğunun en net göstergesi olan şablon haldeki izlenimlerdir.
eğer bu izlenimler televizyonda yayınlanan bir habere konu ise arkada muhakkak (b: günü izinli geçiren) futbolcuların, elleri ceplerinde yürüdüğü görüntüler kullanılır.
takımın tecrübeli oyuncularının performans ve azimleriyle (b: parmak ısırttığı) ve gençlere örnek olduğundan bahsedilir.
takıma eğer yeni bir kaleci alındıysa takımın yedek kalecisi yaptığı kurtarışlarla bu sene yeni kalecinin (b: işinin hiç de kolay olmadığını) ve rekabete hazır olduğunu gösterir. ancak o sezon devamlı surette yedek oturur.[ybkz]swh[/ybkz]
ayrıca daha kamp bitiminde yapılan yıldız tablosundan bahsetmedim bile.[ybkz]swh[/ybkz]
bu klişeler futbolcu beyanatlarına da yansımış durumdadır gerçi. hangi futbolcu ağzını açsa, kamp boyunca takımdaki arkadaşlık ortamının ne kadar üst düzeyde olduğundan dem vurur. önceki sezon muhtelif sebeplerle tatmin edici bir performans sergileyemeyen futbolcu eline geçirdiği mikrofona yeni sezona çok iyi hazırlandığını ve bu sezon (b: taraftar desteğinin karşılığını sahada vermek istediğini) anlatır. şampiyon takımın futbolcusu, artık kendilerinden beklenenin daha fazla olduğu ve şimdi daha çok çalışmaları gerektiğinden bahsederken, önceki sezon başarısız olmuş takımın futbolcusu takım olarak taraftarlarına geçen sezonu unutturmak istediklerini ifade eder ve bu her sene aynı şekilde sürüp gider...
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?
