hayat darlayan korkulardır.
arı korkusu. bahar aylarının bir nevi gelmemesini isteme sebebim. arı gördüğüm an, elimde ne varsa atıp koşmaya başlıyorum. ya da kafamı bir yerlere gömmeye çalışıyorum. fotoğraflarını bile görmeye tahammül edemiyorum.
gözlük kullanmak zorunda kaldıktan sonra hediye gelen korku: düşüp, gözlüğümün camının kırılarak gözüme girmesi.
arabalar ve motorsikletler. özellikle motorsikletler, kontrolünü kaybedip çarpacakmış gibi hissediyorum. aynı şekilde saçma sapan bi' karşıdan karşıya geçme korkusu. yanımda birisi olmadan karşıdan karşıya geçmem neredeyse imkansız gibi. (bunun sebebi küçükken araba çarpmış olması büyük ihtimalle)
ön dişlerimin yere düşmek suretiyle kırılacağı korkusu. veya bir gün bir şey yerken kırılacağı korkusu. ön dişlerimi çok seviyorsam demek ki.
yarasa. düşüncesi bile içimi ürpertir. deli divane gibi uçmuyorlar mı? allahım çıldırıyorum. geceleri bu sebepten balkona/pencereye çıkamıyorum.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?