emre aydın'ın kağıt evler isimli albümünde yer alan, acıtan parça.
nasılsın nasıl gitti?
alıştın mı sen de?
rahat mısın artık istanbulda?
evlenmişsin, nasıl oldu?
bulabildin mi sonunda?
hep anlattığın o meşhur huzuru
iyiyim ben
hep aynı şeyler işte
uyku hapları
yalan dolan gülümsemeler
iyiyim ben
hem sen tanırsın beni
ne yapsam ne söylesem
o geç kalmışlık hissi
son defa görsem seni
kaybolsam yüzünde
son defa yenilsem sana
hiç anlamasan da
son defa benim olsan
uyansam yanında.
inan pek yeni bir şey yok.
biraz yaşlandım tabi
seyrekleşti biraz saçlarım
bir bitmeyen gece bıraktın
ve üç nokta düşürdün
belli etmedim ben pek, tenhalaştım
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?