şebnem ferah

gezi parkı direnişine şık bir destek veren sil baştan ferah abla.


Sayın Başbakanım,

Az önce konuşmanızı dinledim. Küçük bir hatırlatma yapmak ihtiyacı hissettim. Unutmayınız, siz, size oy vermeyenlerin sizinle aynı fikirde olmayanların da başbakanısınız. Günlerdir kendi vatandaşlarınıza ruhen ve bedenen şiddet uygulanmaktadır. Üstelik dünyanın neresine giderseniz gidin, doğru ve haklı sayılacak parkını, ağaçlarını, şehirlerini korumaya gönüllü insanların masum gösterisine karşılık olarak.

Sayın başbakanım lafı hiç uzatmayayım. Hislerim beni yanıltmıyorsa, bugünlerde takınacağınız tavrı tarihe nasıl geçeceğiniz konusunda her zamankinden çok daha etkili olacak. Sayın Başbakanım, eğer söylemezsem bir insan olarak büyük bir yanlışa ortak olmuş gibi hissedeceğim. Lütfen bir konuşma daha yapınız ve özür dileyiniz. Zararın neresinden dönülürse kardır. Bugün konuyla ilgili söylediklerinizden çok daha yapıcı olacağına inancım sonsuzdur. Lütfen “vatandaşlarımın hakkını korumak şöyle dursun, en ufak ve doğal demokrasi emaresinde onları Ruhen ve bedenen yaraladığı için bu ülkede yaşayan insanların tamamının ne düşüneceğini, ne hissedeceğini; neyi kabulleneceğini, yönlendirme erkine sahip olduğum yanılgısına düştüğüm için vicdanımın sesini dinlemek ve sağduyulu bir hamleyle bana ne anlatıldığını dinlemek görevimin ve sorumluluklarımın gerçek gerekliliklerini yerine getirmek, yerine her istediğimi yaptırmaya alışmış ve oyuncağı elinden alınmış öfkeli bir çocuktan farklı davranamadığım için bütün kalbimle özür dilerim” deyiniz.

Bütün kalbimle ve inanarak söylüyorum; bence bunu bize borçlusunuz.

Sayın ve sevgili başbakanım… Ben bir ağaç gibi tek ve hür, bir orman gibi kardeşçe yaşamak isteyen vatandaşlarınızdan biriyim. Siz bizim başbakanımızsınız. Rica ediyorum, karşıdan bakıldığında en eksik ifadeyle “erk sarhoşluğu” gibi görünen bu tavrınızı bir tarafa bırakınız ve ivedilikle “dinlemeye” başlayınız.

Saygılarımla Şebnem Ferah