sana yazdım

Kağıda Kaleme Yazdıktan Sonra
Genellikle yazdığım zamanlarda nefret ettiler benden. Konuştuğum zaman mimiklerimi görebildikleri için hep çok sevdiler. Halbuki ben bu oyunda hep yazdıklarım oldum.Bir şarkı dinlerken “şarkı beni bıçaklıyor” dediğimde, vücudumun herhangi bir yerinde muhakkak bir acı hissediyordum. Bunu konuşarak söylediğimde gülümsüyorsunuz. Ben bana gülümsemenizden nefret ediyorum.

yazarak çoğalmak istiyorum. Yazarak benden, birkaç tane daha ben yaratma istiyor, sonra her yarattığım beni öldürmeyi planlıyorum. Yüzlerce kez öldürsem kendimi başarabileceğime inanıyorum. Başarabilirim. Bir gün ben de ayağa kalkıp yüzümün sahtekarlığını dökebilir, belki yeniden dönebilir, yeniden aşık olur, Allah’a yeniden teslim olurum. Aksine yazarken başka bir adam olmuyorum. Yanlış anlıyorsunuz beni. Beklide siz doğru anlıyor, ben kendimi, kendime yanlış ifade ediyorum. İfade edebilme yetimi kaybetmiş olabilirim, bilmiyorum. Anlatamadım bozukluklarım belki bunu anlatıyordur. Onu da bilmiyorum.

Bildiğim bir şeyler var aslında, birkaç senedir boşluktan düşüyormuş, sebepli sebepsiz sıkılıyor, hiç kıpırdamadan kendimi yorabiliyormuşum gibi. Bilmiyorum.

Sürekli içki içtiğim için üzülen bir tek çevremdekiler değil ben de üzülüyorum. Ancak içmezse uyuyamaz hastalığına yakalandım. Yahu inanın bazı insanlar kuruntu yapmaz, gerçekten anlam verdiği anlamsızlıkları ve sahip olmak istediği düzeni bir çırpıda, tam kurtulurken, yahu oluyor bu sefer – bu sefer gerçekten oluyor dediği o anda avuçlarının içinden kayıp gittiği için ölüyordur. Bilmiyorum.

birkaç akşamdır güzel düşünüp güzel uyumak istiyorum. Korkularım aklıma geliyor. Daha delirmedim onun farkındayım hiç yoktan. Delirseydim korkmazdım. Korkmayanlar delirir. Delirmediğim için bırak bu dünyayı, akşamımı kurtaracak cesareti bulamıyorum kendimde.

Bana, güzel bir şeyler söyle.

bir bilet alıp bilmediği bir şehre giren insan hiç olmadım. Öyle aman tanrım diyebileceğim bir hayata zaten sahip olmaya çabalamak için gücüm hiç yok. Kadehimi doldurur, uykumu getirir, uyurum. Standart olan ne varsa onu seviyorum. Yalnız başınalık dahil.

Benden git.

Aklıma diyorum, git hadi çok bile kaldın. İnsan aklıyla konuşur mu? Konuşuyor. Asıl soru insan aklıyla konuşmak ister mi? Asıl cevap istemez. Düşünmek değil bu. Düşünmek başka. O dahil değil.

ağla biraz ama bakmıyorlar.

madem yalnız içiyorum diye bu akşam. Madem bir büyüğü nefret ettiğiniz o arabesk müzikle devireceğim. Madem içime yağan yağmurdan ötürü barajları gözlerimden taşıracağım. Müsait bir akşam diyorum.

sigara içerken ölmek istiyorum. Ya da sadece ölmek. Ama öyle mezara girdiğim değil, yatağımda. Uyku olabilir onun adı, bilmiyorum.

ben şu sıralar gerçekten hiçbir şey bilmiyorum.