bana çocukken platonik aşktan öleceğimi sandığım zamanları hatırlatan başlık.
birini beğenir asla söyleyemezdim, evde kendi kendimi yer bitirir ve bu ömür boyu sürecek sanırdım. zaman ile birlikte o histe geçti tabii ama şimdi şimdi anlıyorum ne masumane, ne şirin, şeker bir duygu olduğunu. durduk yere heyecanlanır, o gizli aşkı içinde büyüttükçe büyütür insan. hem kendine hem aşka saygısından öyle sakız gibi diline dolayamaz insan sevdiği kişinin adını. ama her şeyin fazlası gene de zarar sözlük.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?
