benim için en öncelikli iş şairler parkında uzun bir maç önü yaşamak. arkadaşlarımı, maç önü muhabbetlerimizi, tüm paramı gasp eden midyeciyi çok özledim. ağaçlı yolda elimde bira ile yürümeyi özledim. gooooool diye bağırmayı özledim, yanımdaki tanımadığım insana gol olunca sarılmayı özledim. bit artık pandemi.
(bkz: sensiz geçen günlerin amına koyayım)
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?