çocukken bendim bu.
oruçlu olmadığım halde sabah kahvaltısıyla akşamı eder sokakta ağzıma lokma atmazdım. utanmak mıydı? saygı mıydı? çocuktum ne hissederek yaptığımı bilmiyorum. şimdi büyüdüm, oruç tutuyorum. çocuk aklımla yaşadığım utanç duygusunun - yada saygının- kimsede olmadığını görüyorum ve aklıma bir şarkı sözü geliyor;
- (vurgula: biz büyüdük ve kirlendi dünya!)
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?