çağdaş edebiyatta ve filmlerde sıkça bahsi geçen; gençliğinde hiçbir sıkı politik hadise yaşanmamış, yaşanacakmış gibi olsa dahi kitlesel hareketler ihtişamlı bir seviyeye ulaşmadan bastırılmış, hiçbir eylemde saf tutmamış kayıp kuşağın müziğidir nirvana. dağınıklık, parçalanmışlık vardır müziklerinde. buhranı yaşamış büyük ebeveynlerin yetiştirdiği ailelerinin tutumluluğu x jenerasyona bağnazca gelmeye başlamış ve değişen dünyayla birlikte geleneklerini merdiven altlarında yıkmışlardır. nirvana da bu jenerasyonun en içi dolu kültüdür. çok kısa sürmüştür. bu bile kendi çağının sıkılganlığına gönderme gibidir. uzun sürse, kurt cobain intihar etmese, eminim ki nirvana x jenerasyonun nirvanasında sakil bir budist gibi konuşlanmayacaktı.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?